Η νεοελληνική δημοτική γλώσσα καταλύει σιγά σιγά και τα τελευταία οχυρά της γλώσσας που οι σημερινοί 40ριδες και πάνω είχαν μάθει στο σχολείο."Το σιδηρούν προσωπείο" το κλασσικό έργο του Αλεξάνδρου Δουμά, πλέον διαφημίζεται η κινηματογραφική του διασκευή σαν "ο άνθρωπος με τη σιδερένια μάσκα".
Μόνο οι δρόμοι της Αθήνας αντιστέκονται ακόμα, την 3ης Σεπτεμβρίου δεν τη λέει κανένας 3 Σεπτέμβρη, ούτε την Πραξιτέλους τη λένε Πραξιτέλη. Το ίδιο ισχύει και για την Αριστοτέλους, την Πλάτωνος, την Ευριπίδου κτλ. Θα λέγατε ποτέ σε ταξιτζή ότι πάτε στη λεωφόρο Ποσειδώνα;
Πόσο άραγε θα κρατήσει αυτό;
Η γλώσσα με τα χρόνια μεταλλάζεται, οι παπούδες μας έλεγαν το Λονδίνο - Λόνδρα, το ενεχυροδανειστήριο - σαράφικο, το χρηματιστήριο - μπόρσα. Όταν ήμουν μικρός είχα δει μια επιγραφή καταστήματος στην οδό Ευριπίδου που έγραφε "σαθροπωλείο - ψυχτροπωλείο" χρειάστηκε να ρωτήσω για να μάθω πως πουλούσε σκούπες και τσατσάρες. Σήμερα αμφιβάλω αν υπάρχει πάνω από ένας στους εκατό να γνωρίζει τι είναι ψύχτρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου