30.8.09

"δειμοκρατία"


Δείμος στην Ελληνική μυθολογία γιος του Άρη και της Αφροδίτης, η προσωποποίηση του τρόμου. Στην αστρονομία μαζί με το Φόβο είναι οι δύο δορυφόροι του πλανήτη Άρη.

Μόνο με ένα θέατρο του παραλόγου μπορεί να συγκριθεί η χώρα μας σήμερα. Δεκάδες εξαγριωμένων συμπολιτών μας μας βομβαρδίζουν στο facebook και στα διάφορα blogs με post και μηνύματα στα μέλη διαφόρων ομάδων του facebook για την κατάντια της πατρίδας μας. Bloggers διαδηλώνουν στο σύνταγμα γεγονός που καλύπτεται κυρίως απο ξένα δίκτυα λες και είμαστε στην Κίνα ή στο Ιραν.

Τα πεύκα φταίνε που κάηκαν, μια γριούλα που έβραζε κόλλυβα δικάζεται σαν η μοναδική υπαίτιος για τις καταστροφικές πυρκαϊές της Ηλείας και τη δολοφονία από αμέλεια τόσων ανθρώπων, μέχρι την έξοδο από τη χώρα απαγόρευσαν στη γριούλα μήπως διαφύγει στο εξωτερικό και δεν πληρώσει για τα φρικτά της εγκλήματα... Όσοι είναι φτωχοί και δεν ανήκουν στους βολεμένους των δύο κομματιών της εξουσίας ωστε να διαθέτουν πολυτελές αυτοκίνητο νέας τεχνολογίας πρέπει ή να χρεωθούν σε τράπεζα αγοράζοντας καινούριο αυτοκίνητο ή να πληρώνουν διπλά τέλη σαν τιμωρία για τη φτώχεια τους. Ληστείες, κλοπές έχουν γίνει ρουτίνα με τη πολιτεία θεατή.

Και όλα αυτά γίνονται κάτω από μια ψεύτικη επιγραφή που γράφει δημοκρατία για την οποία κατά περίεργο τρόπο υπάρχουν άνθρωποι που είναι περήφανοι. Δημοκρατία στην οποία μόνο όσοι έχουν κυβερνήσει έχουν πραγματικό δικαίωμα εκλογής, που μοιράζονται τα χρήματα μας χωρίς να μας ρωτήσουν για να διαφημίσουν τον εαυτό τους. Δημοκρατία που αν κάποιος από τους κυβερνώντες κλέψει,(κάτι που γίνεται συνεχώς) αντί να εξοστρακιστεί από τον τόπο ή φυλακιστεί, παραμένει στη θέση του έχοντας ασυλία από τη νομοθεσία. Δημοκρατία στην οποία η εξουσία είναι κληρονομικό δικαίωμα, από τον πατέρα στο υιό και μετά στον εγγονό, αν δεν έχεις παιδιά τότε το θρόνο τον παίρνουν τα ανίψια.

Μήπως έχουν κάνει ορθογραφικό λάθος και μιλάνε για δειμοκρατία;


UPDATE


Δύο σχεδόν χρόνια μετά και αισθάνομαι πως είναι αναγκαίο να συμπληρώσω κάποια πράγματα στο άρθρο αυτό γιατί διαπιστώνω πως η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο και από το χειρότερο στο ακόμα χειρότερο, το χείριστο.

Ένα μεγάλο μέρος του κόσμου έχει αρχίσει δειλά δειλά να ξυπνάει. Χιλιάδες λαού έχει στρατοπεδεύσει εδώ και μέρες στη πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα και σε ανάλογες τοποθεσίες άλλων πόλεων.

Το πιο σπουδαίο όμως από όλα είναι το ότι όλα αυτά γίνονται με τρόπο ειρηνικό και πολιτισμένο, κάτι που έχει κάνει όλους αυτούς τους δήθεν δη(ει)μοκράτες να σαστίσουν και να μη ξέρουν πως να αντιδράσουν.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό του κινήματος αυτού που ονομάστηκε κινημα των αγανακτησμένων, είναι το ότι είναι αχρωμάτιστο και ακομμάτιστο.

Το μόνο ίσως αρνητικό σε όλη αυτή τη κατάσταση είναι πως οι λόγοι που οδηγούν αυτό το κίνημα δεν είναι ούτε ηθικοί, ούτε θέμα ελευθερίας, μήτε καταπίεσης, είναι θέμα οικονομικό.

Περιμένω με αγωνία να δω που θα οδηγήσει αυτό γεγονός. Όλοι αυτοί οι βολεμένοι του συστήματος (πχ. Κάποιος που με ρουσφέτι διόρισε το συγγενή του σε μια από τις χιλιάδες αργόσχολες υψηλόμισθες θέσεις, μέσω του βουλευτή της περιφερίας του τάζοντας του κάποιες δεκάδες ψήφους. Δημοσιογραφίσκοι των κρατικών σταθμών όπως ο Αρβανίτης της ΝΕΤ που είπε πως είναι επικίνδυνο για τη δημοκρατία μας που στηρίζεται στα κόμματα, τόσοι πολλοί να δηλώνουν ακομμάτιστοι. Και άλλοι παρόμοιοι), πολεμούν αυτό τον αγώνα των ταλαίπωρων πολιτών που έχουν μείνει χωρίς καμία ελπίδα για τι μέλλον, μόνο και μόνο μη χάσουν το βάζο με το μέλι που έχουν καβατζάρει μοναχά για την πάρτη τους.

28.8.09

Arles η πρωτεύουσα της φωτογραφίας

art

Κάθε καλοκαίρι στη Γαλλική πόλη Arles οι καλύτεροι φωτογράφοι του κόσμου παρουσιάζουν τη δουλειά τους στις "Συναντήσεις"το φεστιβάλ φωτογραφίας τις Αρλ το παλιότερο στην Ευρώπη που φέτος γιόρταζε τα 40 χρόνια ύπαρξης.

Η Arles θεωρείται πρωτεύουσα της φωτογραφίας στη Γαλλία, εκεί βρίσκεται και η εθνική σχολή φωτογραφίας. Οι "συναντήσεις" δεν είναι μόνο ένας εκθεσιακός χώρος περιλαμβάνουν σεμινάρια και διαλέξεις μεγάλων φωτογράφων, μουσικές εκδηλώσεις και διαγωνισμοί.
Οί "συναντήσεις" είναι το πρώτο φεστιβάλ που συμπεριέλαβε έγχρωμες φωτογραφίες το 1980, όταν τα μουσεία και οι γκαλερί όλου του κόσμου θεωρούσαν τέχνη μόνο το ασπρόμαυρο.

Διαδρομος

26.8.09

Αντισταθείτε


Αντισταθείτε στους εμπρηστές, αντισταθείτε στους καταπατητές, αντισταθείτε στους ανίκανους που μας κυβερνούν. Μόνο ένας απλός τρόπος υπάρχει φυτέψτε δένδρα στα μπαλκόνια, στις ταράτσες των πολυκατοικιών και όπου αλλού μπορείτε, αυτά δεν μπορούν να τα κάψουν.

Πρέπει από κάπου να παραχθεί το οξυγόνο που τείνει να γίνει είδος υπό εξαφάνιση στην Αθήνα. Να κάνουμε την πόλη δάσος, αντί για κεραίες οι ταράτσες πρέπει να γεμίσουν με δένδρα.

Η μουσμουλιά της φωτογραφίας είναι ένα από τα τρία δένδρα που έχω φυτέψει στο μπαλκόνι μου. Έχω και μια βερικοκιά και μια κορομηλιά και τα τρία από κουκούτσια φρούτων.

23.8.09

Ο Μαραθώνας, η μάχη και η φωτιά


Ένα χρόνο πριν από τους εορτασμούς των 2.500 χρόνων από τη μάχη του Μαραθώνα, ο Μαραθώνας καίγεται. Η Αττική για άλλη μια φορά έχει παραδοθεί στις φλόγες.

Από το 2007 έχουν ξεκινήσει οι προετοιμασίες για τον εορτασμό επισκέπτες από όλο τον κόσμο θα έρθουν για τη γιορτή, καθώς και αθλητές που θα τρέξουν στην κλασική διαδρομή.
Κρανίου τόπος, όλο το δάσος δίπλα στη λίμνη έγινε στάχτες, αν βρουν και σκορπίσουν μερικά πτώματα θα μοιάζει με ντεκόρ, το πεδίο της μάχης σε αναπαράσταση.

Αν οι κυβερνώντες αναδάσωναν και το τελευταίο στρέμμα από τα καμένα δάση, θα υπήρχε λόγος να τα καίνε; αν δεν είναι ικανοί να ελέγξουν την κατάσταση των καμένων περιοχών ας χρησιμοποιήσουν το Google Earth όπως κάνουν οι ινδιάνοι του Αμαζονίου για να προστατέψουν το δάσος τους από την παράνομη υλοτομία.

Αυτή η κατάσταση με τις φωτιές που καταστρέφουν ότι έχει απομείνει από την Ελληνική φύση με κάνουν να νιώθω πολύ άσχημα, κάθε καλοκαίρι τα ίδια.

Δείτε ένα ωραίο video για το μουσείο μαραθωνίου δρόμου ελπίζω μόνο να μη καεί από τη φωτιά.

21.8.09

Αθλητικογράφοι


Στον τελικό 50 χλμ βάδην ο Στεφανόπουλος

20/08/2009, 18:00

Την πρόκριση για τον τελικό των 50.000 μέτρα βάδην πήρε ο Κώστας Στεφανόπουλος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου στο Βερολίνο. Ο Έλληνας βαδιστής θα επιδιώξει ένα καλό πλασάρισμα σε ένα από τα πιο επίπονα αγωνίσματα του στίβου και η συμμετοχή του θα είναι η μοναδική ελληνική κατά την 7η ημέρα (Παρασκευή, 21/8) των αγώνων.

Επιμέλεια: Αντιγόνη Ελευσινιώτη


Αυτά θα τα δείτε γραμμένα αν κάνετε κλικ επάνω τους στο Nova spor fm ένα αθλητικό sait που αν διαβάσετε το ποιοί είμαστε θα δείτε δεκάδες γνωστά ονόματα δημοσιογράφων, Σωτηρακόπουλος, Καρπετόπουλος, Χελάκης κτλ.

Δεν μας διευκρινίζει η κυρία που επιμελήθηκε το άρθρο αν ο αθλητής χρησιμοποίησε προφυλάξεις και ποιός είναι ο σκοπός του, θα αποκαταστήσει την Πρόκριση ή ήταν απλώς μια ξεπέτα, γιατί ο αδελφός της ο Προκρισάκης δεν αστειεύεται είναι από την Κρήτη και ο Στεφανόπουλος έβγαλε την αδελφή του βούκινο μέχρι και μεγάλα αθλητικά sait δημοσίευσαν την σχέση τους.

Είναι κρίμα, λίγη σχέση να έχει κάποιος με το στίβο, καταλαβαίνει ότι σε μια κούρσα 50 χιλιομέτρων αποκλείεται να γίνει προκριματικός, για να προκριθεί κάποιος, όλοι έχουν δει το μεγάλο μπουλούκι που ξεκινά τέτοιες κούρσες, δεν τρέχουν μόνο δώδεκα. Εξάλλου είναι αδύνατον να τρέξει (βαδίσει) κάποιος δύο φορές 50.000 μέτρα τόσο σύντομα. Απλώς ο Αθλητής αγωνίζεται σήμερα.

Κάτι τέτοιοι άσχετοι με τον αθλητισμό άνθρωποι δημιούργησαν την μεταλιολαγνία η οποία κατέστρεψε το ήθος των αθλητών μας οι οποίοι πήδαγαν από τα παράθυρα των κοιτώνων στο ΟΑΚΑ κάθε φορά που εμφανιζόντουσαν οι ιπτάμενοι γιατροί της IAAF χωρίς ίχνος ντροπής για την πράξη τους.

Πληροφοριακά ο βαδιστής Κώστας Στεφανόπουλος είναι πολύ καλός αθλητής και θα είναι μεγάλη επιτυχία να μπει στους πρώτους 20 κάτι πολύ σημαντικό για μια χώρα 10 εκατομμυρίων κατοίκων.

Κρίμα που αναφέρεται το όνομα του Κώστα Κετσετζόγλου ανάμεσα στους συντελεστές του Nova spor fm, που είναι σοβαρός και καλός στη δουλειά του.

20.8.09

Κολάζ


Γιώργης Παυλόπουλος

Η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.
Πολλοί κοιτάζουν μέσα χωρίς να βλέπουν
τίποτα και προσπερνούνε. 'Ομως μερικοί
κάτι βλέπουν, το μάτι τους αρπάζει κάτι
και μαγεμένοι πηγαίνουνε να μπουν.
Η πόρτα τότε κλείνει. Χτυπάνε μα κανείς
δεν τους ανοίγει. Ψάχνουνε για το κλειδί.
Κανείς δεν ξέρει ποιος το έχει. Ακόμη
και τη ζωή τους κάποτε χαλάνε μάταια
γυρεύοντας το μυστικό να την ανοίξουν.
Φτιάχνουν αντικλείδια. Προσπαθούν.
Η πόρτα δεν ανοίγει πια. Δεν άνοιξε ποτέ
για όσους μπόρεσαν να ιδούν στο βάθος.
'Ισως τα ποιήματα που γράφτηκαν
από τότε που υπάρχει ο κόσμος
είναι μια ατέλειωτη αρμαθιά αντικλείδια
για ν' ανοίξουμε την πόρτα της Ποίησης.

Μα η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.



Βρετακος - Μαβίλης - Καρυωτάκης - Δροσίνης

Mαζεύω τα πεσμένα στάχια να σου στείλω λίγω ψωμί,
μαζεύω με το σπασμένο χέρι μου ό τι έμεινε απ' τον ήλιο
να σου το στείλω να ντυθείς. 'Εμαθα πως κρυώνεις.
Μάγεμα ασημοϋφαντο, φως μαργαριταρένιο
λυώνομαι σ' ένα χάραμα ξανθό, μαλαματένιο.
Γιομάτος μόσχους και δροσιές ο Ζέφυρος τερπνά
μέσ' απ' αγάπης φαντασιές τα πλάσματα ξυπνά.
Στων μαγεμένων της βουνών τα μαρμαρένια πλάγια,
γλυκολαλούν οι πέρδικες και κλαίει η κουκουβάγια.
Θα καθρεφτίσει τ' απαλό της φως. Γιομάτοι δέος ορθοί θα σηκωθούμε,
τον πόνο του θα ειπεί καθε αδερφός κι όλοι σκυφτοί θ' ακούμε.
Κι' ανάμεσα στα χρώματ' από χίλια ουράνια τόξα,
προβαίνει πάλ' ο ήλιος εις όλη του τη δόξα
και σαν του μεγαλείου σου σύμβολο φωτεινό,
ως στο χρυσό βασίλεμα λάμπει στον ουρανό.
Η ασημένια θάλασσα μ' αφρούς την περιζώνει
κι ο ουρανός με τ' άστρα του τη χρυσοστεφανώνει.


16.8.09

Τα πρωινά ψέμματα της ΕΡΤ


Ήθελα να πω για τον τύπο αυτόν της Siemens που τραγουδούσε στους Έλληνες πολιτικάντηδες "ρε μαγκίτες κάντε μόκο θα σας ξηγηθώ μπαγιόκο" και αυτοί αφού πήραν το μπαγιόκο τώρα σφυρίζουν κλέφτικα, αποδείξεις έχεις που μας λάδωσες λέει η μία φατρία, δεν μιλάμε με υπόδικους λέει η άλλη και ο αρχηγός της τρίτης λες και ζει στο Ουζμπεκιστάν ρωτάει πότε θα επιστραφούν τα κλεμμένα, το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε κύριε Τσίπρα.

Τέλος πάντων με πρόλαβε η ΕΤ1 και με ανάγκασε να ασχοληθώ μαζί της λόγο του παγκοσμίου πρωταθλήματος στίβου του Βερολίνου. Διαφημίζει "δείτε τις προσπάθειες των Ελλήνων αθλητών στα πρωινά προκριματικά καθώς και τα αγωνίσματα του βάδην και του μαραθωνίου"

Ανοίγω λοιπόν την τηλεόραση και περιμένω να δω τους Έλληνες αθλητές, όμως για να μπορέσουν να δείξουν τις προσπάθειες μετρίων αθλητών όπως είναι οι δικοί μας, τώρα που λόγο του παθήματος του Κεντέρη και της Θάνου, σταμάτησαν το ντόπιγκ, πρέπει να νοικιάσουν κάμερα, κάτι που η ΕΤ1 δεν έχει κάνει.

Για να πω την αλήθεια τη στιγμή που αγωνιζόταν μία Αμερικανίδα φάνηκε η Αργυρώ η Στρατάκη που περνούσε από πίσω, τώρα αν η αθλήτρια μας προσπαθούσε να βρει κάποια σκιά για να κάτσει μέχρι να έρθει η σειρά της και έτσι μετράει αυτό για προσπάθεια της αθλήτριας τότε έχει κάποιο νόημα η διαφήμιση του καναλιού.

Ευτυχώς τα απογεύματα βλέπουμε κανονικά τις προσπάθειες των αθλητών ίσως να έχουν πληρώσει μόνο για τις απογευματινές μεταδόσεις, δεν ξέρω, πάντως η διαφήμιση που παίζει σε κάθε διαφημιστικό διάλειμμα του καναλιού, μιλάει για τα πρωινά προκριματικά.

9.8.09

Η ιστορία για τα ανάποδα

η ριαιστό για τα ποδανά

Υπήρχε κάποτε μια μικρή κωμόπολη που λεγόταν Ποδανά.
Στα Ποδανά τα πάντα σχεδόν ήταν ανάποδα, οι άνθρωποι κοιμόντουσαν την ημέρα και ξυπνούσαν όταν σουρούπωνε, τα μαγαζιά αγόραζαν προϊόντα δεν πουλούσαν και για να πουλήσεις κάτι έπρεπε να πληρώσεις ενώ όταν αγόραζες έπαιρνες και χρήματα.

Τα βράδια αφού έτρωγαν το πρωινό τους όλοι οι κάτοικοι πήγαιναν στη λίμνη να θαυμάσουν το ανάποδο φεγγάρι, την αντανάκλαση δηλαδή του φεγγαριού στα νερά της πανέμορφης λίμνης.

Μια μέρα οι κάτοικοι αποφάσισαν να βγάλουν το φεγγάρι από το βυθό της λίμνης και να το τοποθετήσουν στη πλατεία της πόλης, η καλύτερη θέση για το ανάποδο φεγγάρι είναι η πλατεία της ανάποδης πόλης σκέφτηκαν. Οι καλύτεροι βουτηχτές ετοιμάστηκαν να βουτήξουν στη λίμνη για να τραβήξουν το φεγγάρι έξω από το νερό. Βούταγαν και ξαναβούταγαν για νύχτες και νύχτες στα παγωμένα νερά της λίμνης αλλά φεγγάρι δεν έβρισκαν, άλλαζε συνέχεια θέσεις και δεν μπορούσαν να το πιάσουν... πίστευαν.

Μαζεύτηκαν στην όχθη της λίμνης για να αποφασίσουν τι θα κάνουν. Το φεγγάρι δεν θέλει να βγει, είπε κάποιος, να του βάλουμε ένα δόλωμα και όταν πάει να το φάει να το αρπάξουμε, είπε ένας άλλος, τι τρώνε τα φεγγάρια; ρώτησε μια νεαρή κοπέλα, ξέρει κανείς; μα δεν μπόρεσε να πάρει απάντηση γιατί όπως είναι φυσικό δεν υπήρχε κανείς που να γνώριζε. Να αποξηράνουμε τη λίμνη, είναι η μόνη λύση είπε ένας πιο έξυπνος και οι περισσότεροι συμφώνησαν.

Άρχισαν να εκτρέπουν το νερό από τα δύο ποτάμια που τροφοδοτούσαν τη λίμνη με νερό και μέρα με τη μέρα το νερό της λίμνης λιγόστεψε μέχρι που στο τέλος ξεράθηκε εντελώς, φεγγάρι όμως δεν υπήρχε μέσα και δεν φτάνει αυτό η λίμνη έδινε ζωή στα Ποδανά, με τα ψάρια που έπιαναν οι ψαράδες ζούσαν τις οικογένειες τους, με το νερό της πότιζαν τα χωράφια τους οι αγρότες και τα κοπάδια τους οι κτηνοτρόφοι.

Τα χωράφια ξεράθηκαν τα κοπάδια των ζώων ψόφησαν και η πόλη άρχισε να αδειάζει, όλοι έφευγαν και πήγαιναν να εγκατασταθούν κάπου που οι συνθήκες διαβίωσης ήταν καλύτερες.
Μόνο δυο τρεις ηλικιωμένοι έμειναν και διηγούνται την ιστορία στους περαστικούς, μα κανείς δεν τους καταλαβαίνει, γιατί μιλάνε ανάποδα.

το τραγούδι του Λήτη και των Τρυκ





Τη φωτογραφία τη βρήκα εδώ

5.8.09

Ηλεκτροπληξία


Τρεις μέρες πέρασαν, τα σκουπίδια έφυγαν μα τα καλώδια μένουν. Ένας ηλικιωμένος κύριος που καθόταν σε ένα παγκάκι δίπλα, μου είπε, αυτοί που παίζουν σκάκι ανάβουν και σβήνουν το φως όποτε θέλουν.

Να σας πω γι αυτούς τους σκακιστές, πριν δύο χρόνια θέλησα να παίξω μια μέρα που ήταν μόνο 5 άτομα. Θέλει να παίξει κάποιος μαζί μου είπα, ο πρώτος κοίταξε τον δεύτερο αυτός τον τρίτο και ο τρίτος αφ' υψηλού με ρώτησε, τι ανοίγματα ξέρεις; δεν του απάντησα και έφυγα, με το ζόρι παιχνίδι δε γίνεται. Είναι όλοι σχεδόν μετρ με ΕΛΟ από την παγκόσμια ομοσπονδία (σύστημα διεθνούς αξιολόγισης). Η σκακιέρα είναι 500 μέτρα από το σπίτι μου και περνάω συχνά μονίμως παίζουν τα ίδια άτομα.

Καλά θα μου πεις αυτοί είναι ανεύθυνοι δεν ενδιαφέρονται αν κάποιο παιδί πιάσει τα καλώδια, ο δήμος ή όποιος άλλος είναι υπεύθυνος για το φωτισμό της παραλίας γιατί δεν σφραγίζει με κάποιο τρόπο το φωτιστικό. Μάλλον δεν το ξέρουν, πρέπει να το πουν στην τηλεόραση για να φτάσει στα αυτιά τους, αλλιώς πέρα βρέχει.

3.8.09

Σκουπίδια με μια δόση ηλεκτροπληξίας


Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε Κυριακή πρωί στη σκακιέρα στο Φλοίσβο, στο Π. Φάληρο δηλαδή. Ακριβώς πίσω από τη σκακιέρα είναι η θάλασσα.

Βλέπετε εκτός του σωρού των σκουπιδιών, την ενέργεια ενός ενεργού πολίτη της περιοχής με γνώσεις ηλεκτρολογικών που αποφάσισε ότι κακώς ο δήμος κλείνει τα φώτα μετά τα μεσάνυχτα στη σκακιέρα. Δεν ξέρω αν τα κατάφερε να φωταγωγήσει το χώρο μέχρι πρωίας, κατάφερε όμως να αφήσει τα το καπάκι ανοιχτό και τα καλώδια γυμνά και εκτεθειμένα.

Στο χώρο αυτό περνάνε εκατοντάδες μικρά παιδιά, 50 μέτρα πιο κάτω υπάρχει παιδική χαρά. Τα καλώδια είναι μισό μέτρο από τη γη, αν ένα παιδάκι πάει να πετάξει κάποιο σκουπίδι η φυσική περιέργεια που έχουν τα παιδιά θα το κάνει να πιάσει το καλώδιο.

Ποια πιστεύεται ότι θα είναι η αντίδραση του ανεύθυνου αυτού πλάσματος, αν την ώρα που παίζει σκάκι κάποιο παιδάκι πάθει ηλεκτροπληξία. Μήπως θα κατηγορήσει τους γονείς του παιδιού για πλημμελή φύλαξη;

1.8.09

Δεν μπορούσε να την αντικρίσει κατάματα

Νταλί4


Νταλί
Ο Σαλβαντόρ Νταλί είναι ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε στη Φιγκουέρα της Ισπανίας το 1904, η οικογένεια του ήταν πλούσια,Ο πατέρας του ήταν δικηγόρος και συμβολαιογράφος δεν ήθελε με κανένα τρόπο ο γιος του να γίνει ζωγράφος. Με τη βοήθεια της μητέρας του ο Νταλί καταφέρνει να μπει στην Ακαδημία των Τεχνών της Μαδρίτης.

Νταλί2

Το 1926 αποβάλλεται από την ακαδημία λίγο πριν τις τελικές του εξετάσεις, καθώς δηλώνει πως κανένας από τους καθηγητές του δεν είναι άξιος να τον κρίνει.
Την ίδια χρονιά γνωρίζει τον Πικάσο.

Νταλί3

Ο λόγος που ο Νταλί το 1925-6 έχει τη μανία να ζωγραφίζει πλάτες μου κίνησε την περιέργεια, δε βρήκα καμία πιστική απάντηση. Ίσως δεν μπορούσε να αντικρίσει την αλήθεια κατάματα. Πια αλήθεια όμως; Την αλήθεια της ζωής ή ίσως την ζωή την ίδια.


Νταλί5

Τον χαρακτήρισαν άπληστο, υποστηρικτή του Φράγκο και τον διέγραψαν από το υπερρεαλιστικό κίνημα. Στα πλαίσια αυτής της διαμάχης, ο Νταλί δηλώνει πως ο ίδιος είναι όλος ο υπερρεαλισμός ενώ ο Μπρετόν επινοεί τον περίφημο αναγραμματισμό του ονόματος του Νταλί, Avida Dollars (σε ελεύθερη μετάφραση άπληστος για δολάρια).
Το 1982 ο Χουάν Κάρλος της Ισπανίας του απονέμει τον τίτλο του μαρκήσιου. Πέθανε το 1989 στην ίδια πόλη που γεννήθηκε. Ο τάφος του βρίσκεται μέσα στο Μουσείο του Φιγκουέρο.